Mitet kozmogonike, sakrifica kozmike, simboli i rënies dhe krijimi i botës materiale
LE TË FLASIM PËR ZBULIMET GJENIALE MBI GJUHËN SHQIPE NGA PETRO ZHEJI
Shumica e miteve kozmogonike flasin për një ‘SAKRIFICË KOZMIKE’, pas së cilës qëndron bindja se krijimi i formave dhe i materies është i mundur vetëm nëpërmjet një modifikimi të Energjisë Primordiale. Një modifikim i tillë, përsa i përket popujve më primitivë dhe parahistorikë, qëndonte në trajta të tilla të dhimbshme si çgjymtimi (ing. Mutilation), lufta, sakrifica, therrorizimi…Në kozmogoninë Babilonase ajo mori trajtën e vrasjes së nënës zanafillore Tiamat (Dragoi), trupi i së cilës u përdor në krijimin e Qiellit dhe të Tokës….Sipas traditave indiane, krijimi i botës lidhej me luftën e perëndive me një tribu demonësh me emrin Asura ose me përbindësha të tjerë të ndonjë lloji tjetër. Sipas Rigvedës, Perënditë sakrifikuan një qenie primordiale, gjigandin Purusha…
LIDHUR ME FIGURËN E DYTË SIMBOLIKE QË SHTË AJO E RËNIES, ajo flet për një mit tjetër kozmogonik – atë të rënies së engjujve rebelë me në krye Luciferin, tashmë Shejtani, që krijuan, pas ndarjes dhe rënies, një mbretëri të tyre, e pra këtë Botën tonë materiale, mbret i së cilës është pikërisht Luciferi. Është interesant të vihet re këtu se si në Hebraisht: “Malak” = “Engjull” (dhe Djalli ish një krye-engjull); “i Mallkuar” (dhe Djali u mallkua nga Zoti, pasi iu kundërvu dhe u nda prej Atij; “mbret” (dhe Djalli siç thamë, u bë Mbret i Botës, siç e rikonfermon Ungjilli ku ai cilësohet nga Krishti si Udhëtari i kësaj Bote, me të cilin por ai Krishti s’ka asnjë lidhje…)
…FIGURA E DYTË (SIMBOLI I RËNIES) MUND TË INTERPRETOHET GJITHASHTU SI MITI KOZMOGONIK I RËNIES SË FRYMËS DHE KRIJIMIT, për pasojë, të materies dhe tërë Botës materiale:
RËNIA E FRYMËS = KRIJIMI MATERIES
Shëputur nga libri “Misioni Mesianik i Shqipes” (shembja e Kullës së Babelit), nga Petro Zheji, Botimet UET Press, 2015
#shqip #shqipja #petrozheji #enkeledasuti
