Ndërmjet nesh nga Nizar Qabbani

Ndërmjet nesh

Njëzetë vjet

Ndërmjet buzëve të tua dhe buzëve të mia

Kur ato takohen dhe qëndrojnë

Vitet kolapsojnë

Xhami i një jete të tërë thërrmohet

Ditën që të takova ty

I grisa të gjitha harta e mia

Dhe profecitë e mia

Si një stalion arab, i mora erë shiut

Tënd

Përpara se të më lagte

Dëgjova pulsin e zëri tënd

Përpara se të flisje

T’i prisha flokët me duart e mia

Përpara se t’i kishe endur

Unë nuk mund të bëj asgjë

Ti nuk mund të bësh asgjë

ÇFARË MUND TË BËJË PLAGA

ME THIKËN BRENDA?

Sytë e tu janë si një natë me shi

Ku mbyten anijet

Dhe çdo gjë që kam shkruar harrohet

Në pasqyra nuk ka kujtime

ZOT SI KA MUNDËSI QË I DORËZOHEMI DASHURISË

DUKE I DHËNË ÇELËSAT E QYTETIT TONË

Duke mbajtur qirinj dhe temjan

Duke u rrëzuar teksa këmbët e tij kërkojnë

Që të falen

Përse e kërkojmë dhe e durojmë

ME GJITHÇKA QË AJO NA BËN

ME GJITHÇKA QË AJO NA BËN?

Grua zëri yt i

Argjendtë dhe vera përzihen

Me shirat

Nga pasqyrat e gjunjëve të tu

Dita fillon udhëtimin e saj

JETA DEL NË DET

UNË E DIJA KUR THASHË

SE TË DUA

Se Po Shpikja Një Alfabet Të Ri

Për një qytet ku askush nuk mund të lexonte

Se unë po thoja poemat e mia

Në një teatër të zbrazët

Dhe duke dherdhur verën time

Për ata që nuk mund ta shijojnë atë

Kur Zoti të dha tek unë

Ndjeva se ai kishte ngarkuar

Çdo gjë në rrugën time

Dhe të pathënat e të gjitha librave të tij të shenjtë

KUSH JE TI

GRUA QË HYN NË JETËN TIME SI NJË KAMË

E ëmbël si sytë e një lepuri

E butë si lëkura e një kumbulle

E pastër si fijet e jaseminit

E pafajshme si përparëset e fëmijëve

Dhe përpirëse si fjalët?

Dashuria jote më rrëzoi

Në një tokë mrekullish

Ajo më sulmoi si aroma

E një gruaje që shkel në ashensor

Më çuditi

Në një kafene

Ulur mbi një poemë

Unë e harrova poemën

U çudita

Duke lexuar rrjeshtat në pëllëmbën time

E harrova pëllëmbën time

Ajo ra tek unë si një gjethe e verbër

Lulesh të egra

Puplat e saj u ngatërruan me të miat

Ngashërimat e saj u gërshetuan me të miat

U çudita

Teksa u ula mbi valixhen time

Duke pritur trenin e ditëve

I harrova ditët

Udhëtova me ty

Tek toka e mrekullive

Imazhi yt është skalitur

Mbi fytyrën e orës sime

Është e skalitur në secilën nga duart e mia

Ajo është gdhendur mbi javët

Muajt vitet

Koha ime nuk është më imja

Je ti

Ndërmjet nesh nga Nizar Qabbani

Përzgjodhi dhe përktheu Enkeleda Suti

Artikulli paraprak

Të harrosh dikë nga Yehuda Amichai

Artikulli tjetër

Trupi yt është harta ime nga Nizar Qabbani

PËRGJIGJU Anulo përgjigjjen

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Ndërmjet nesh nga Nizar Qabbani

PËRGJIGJU Anulo përgjigjjen

Të fundit

KOLEKSIONIZMI SI FENOMEN | Nga ARTAN SHABANI

Me trupin tend te mornicuar / Nga Joyce Mansour

Dua te fle krahe me krahe me ty, nga Joyce Mansour

Seria e re e pikturave nga Parlind Prelashi

Podcast me Adriana Puleshi – 25 December 2023, Live nga Tirana, ALB

Podcast me Arif Lushi – 15 December 2023, Live nga Tirana, ALB

Duhet të lexoni

Ti mund të pëlqesh gjithashtu:
Rekomanduar për ty

Rreth Meje

Më Ndiqni!

Ndërmjet nesh nga Nizar Qabbani

PËRGJIGJU Anulo përgjigjjen

Të fundit

Duhet të lexoni

Ti mund të pëlqesh gjithashtu:Rekomanduar për ty

Rreth Meje

Më Ndiqni!

Ti mund të pëlqesh gjithashtu:
Rekomanduar për ty