Të premtova mos të të doja
Më pas, përpara vendimit të madh
U frikësova
Të premtova se nuk do të kthehesha
Dhe u ktheva
Dhe se nuk do të vdisja nga dëshirimi…
Dhe vdiqa
Të premtova në mënyrë të përsëritur…
Dhe në mënyrë të përsëritur hoqa dorë…
Dhe nuk më kujtohet të kem hequr dorë
Premtova gjëra që ishin më të mëdha se unë
Çfarë do të thonë për mua gazetat nesër?
Me siguri, ato do të shkruajnë
Se jam çmendur
Me siguri, ato do të shkruajnë
Se jam vetvrarë
Të premtova se nuk do të isha i dobët…
Por isha
Dhe të mos thoja poezi
Për sytë e tu
Por i thashë
Premtova mos të…
Dhe mos të…
Dhe kur zbulova budallallëkun tim
Qesha
Të premtova se
Nuk do të kujdesesha për flokët e tu
Kur të kalonin përpara meje
Dhe kur ato derdheshin si nata
Përmbi trotuarë…
Klitha
TË PREMTOVA
SE DO TË INJOROJA SYTË E TU
PAVARËSISHT SE SA SHUMË DO TË MË THËRRISTE DËSHIRA
DHE KUR I PASHË ATO DUKE RËNË SHI YJESH
QAVA ME DËNESË
Të premtova
Mos të të shkruaja asnjë letër dashurie
Ty
Por pavarësisht, hundës sime të lartë
Të shkrova
Të premtova
Të mos isha në asnjë vend ku je ti
Dhe kur e dija se ti ishe e ftuar për darkë
Shkova
Të premotva mos të të doja
Si?
Dhe ku?
Dhe në çfarë dite?
Të premtova?
Unë kisha gënjyer nga ndershmëria!
Dhe falë Zotit që gënjeva
UNË PREMTOVA
Me ftohtësi absolute
Dhe budallallëk absolut…
SE DO T’I DIGJJA TË GJITHA URAT PAS MEJE
DHE NË FSHEHTËSI VENDOSA…
T’I VRISJA TË GJITHA GRATË
Duke të deklaruar ty luftë
Dhe kur e ngrita armën kundër teje
U munda
Dhe kur pashë duart e tua të paqta
U turpërova
Unë premotva mos të
Dhe mos të…
DHE TË GJITHA PREMTIMET E MIA ISHIN TYM
Dhe unë e shpërndava në ajër
Të premtova mos të të telefonoja natën
Dhe të mos mendoja për ty kur të sëmuresha
Dhe të mos kisha frikë për ty
Dhe mos të të dhuroja lule
Dhe të mos të t’i puthja duart
Por unë telefonova natën
Pavarësisht vetvetes
Dhe dërgova lule
Pavarësisht vetvetes
DHE TË PUTHA MES SYVE TË TU
DERI SA U KËNAQA
Unë premotva mos të
Dhe mos të…
Dhe kur zbulova budallallëkun tim
Qesha
TË PREMTOVA SE DO TË TË THERJA PESËDHJETË HERË
DHE KUR PASHË GJAKUN
QË MBULONTE RROBAT E MIA
ISHA I SIGURT SE AI QË ISHTE THERUR ISHA UNË
Mos më merrni seriozisht
Pavarësisht se sa shumë zemërohesha
Dhe pavarësisht se sa shumë reagoja
Dhe pavarësisht se sa shumë u dogja
Dhe pavarëisht se sa shumë u zhduka
Unë kisha gënjyer nga ndershmëria!
Dhe falë Zotit që kisha gënjyer!
Të premtova se do t’i jepja fund menjëherë
DHE KUR PASHE LOTËT TË MURMURININ
POSHTË SYVE TË TU
U TRONDITA
Dhe kur pashë valixhet mby dysheme
KUPTOVA SE TI NUK MUND TË VRITESH KAQ LEHTË
SEPSE TI JE TOKA…
SEPSE TI JE FISI…
SEPSE TI JE POEZIA PËRPARA KRIJIMIT…
Ti je blloqet e shënimeve…
Dhe udhëtimet…
Dhe fëmijëria…
Dhe ti je…
DHE TI JE PROFETI!
Të premtova
Se do t’i fshija sytë e tu
Nga kujtimet e shënimeve…
Dhe nuk e dija
Se do të fshija jetën time
DHE SEPSE NUK E DIJA SE TI JE
PAVARËSISHT TË GJITHA DALLIMEVE TË VOGLA
UNË!
DHE SE UNË JAM TI!
Të premtova mos të të doja
Oh, sa i çmendur!
Çfarë i kam bërë vetvetes?
Kisha gënjyer nga ndershmëria!
Dhe faë Zotit që gënjeva!
Të premtova mos të isha këtu pas pesë minutave
Po ku të shkoj?
Rrugët janë të lara me shi
Ku të hyj?
Kafenetë e qytetit
Janë të mbushura me mërzi
KU TË LUNDROJ VETËM?
PËRSA KOHË QË TI JE DETET…
TI JE KËSHTJELLAT…
TI JE UDHËTIMI!
Pra a është e mundur
Që unë të rri edhe dhjetë minuta më shumë?
Deri kur të bjerë shiu?
ME SIGURI DO TË LARGOHEM
KUR TË LARGOHEN RETË
DHE PASI TË QETËSOHET ERA
Përndryshe, do të qëndroj
Si një i ftuari yt
Deri kur të vijë mëngjesi
Të premotva mos të të doja
Herën e dytë
Si të çmendurit
Dhe të mos sulmoja si zogjtë
Pemët e tua të larta të mollëve
Dhe të mos krihja flokët e tu
Kur ti fle
Oh, kotelja ime e dashur
Të premtova
Të premtova
Të mos humbisja pjesën e mbetur të mendjes sime
Nëse ti nuk bie mbi trupin tim
Si një yll këmbëzbathur
Të premtova
Se do të përmbaja çmendurinë time
DHE JAM I GËZUAR QË ENDE JAM
RADIKALISHT EKSTREMT KUR DASHUROJ
EKZAKTËSISHT
EKZAKTËSISHT SIÇ ISHA
HERËN E FUNDIT
Të premtova
Se nuk do të shkëmbeja dashuri me ty për një vit
Dhe të mos e fshihja fytyrën time
Në pyjet e flokëve të tu
Për një vit
DHE TË MOS DILJA GJUETI PËR GUACKA DETI
NË BRIGJET E SYVE TË TU
PËR NJË VIT
Si mund të them unë kështu budallallëqesh?
PËRSA KOHË QË SYTË E TU JANË SHTËPIA IME
DHE SHTËPIA E PAQES
SI IA KAM LEJUAR VETES?
TË LËNDOJ NDJENJAT E MERMERIT
NDËRSA MES MEJE DHE TEJE
KA BUKË DHE KRIPË
DHE KËNGË PËLLUMBASH
PËRSA KOHË QË TI JE FILLIMI I GJITHÇKAJE
DHE FUNDI MË I BUKUR
Të premtova se nuk do të kthehesha
Dhe unë u ktheva
Dhe të mos vdisja nga dëshirimi
Dhe unë vdiqa
Unë premtova gjëra që ishin më të mëdha se unë
ÇFARË I KAM BËRË VETES?
KAM GËNJYER NGA NDERSHMËRIA!
DHE FALË ZOTIT QË KAM GËNJYER!
Të premtova
Përpjekje për të vrarë një grua që nuk mund të vritet
Nizar Qabbani
Burimi https://www.youtube.com/watch?v=yR5E4rzrcm8
Përzgjodhi dhe përktheu Enkeleda Suti
Piktura, Maria Antoneta nga Martin Van Meytens
