Më lini t’ju prezantoj
ME POEZINË TIME: AJO ËSHTË NJË ISHULL QË FLUTURON
NGA LIBRI NË LIBËR
DUKE KËRKUAR PËR
FAQEN KU KAM LINDUR UNË
Më pas, ndalon në shtëpinë time
Të dy krahët të plagosur
Për vaktet e saj me mish dhe fraza të ftohta
KAM PAGUAR SHTRENJTË PËR VIZITËN E POEMËS
Fjalët e mia më të mira shtrihen për të fjetur në fole
Rrokjet e mia më të gjelbra ëndërrojnë
Për një heshtje po aq rioshe sa ato vetë
Më ofrojnë horizontin i cili nuk guxon më
Të notojë më madje as në një libër
NË KËMBIM UNË DO TË TË JAP KËTË SONET
NË ATË VEND JETOJNË ZOGJ
TË NËNSHKRUAR NGA OQEANI
DHE GJITHASHTU KËTO BASHKËTINGËLLORE TË EKZALTUARA
NGA KU MUND TË SHIHEN
TUMORËT NË TRU TË YJEVE
Prodhues të ekuatorëve
Cilëve klientë, cilëve udhëtarë
Që nuk dijnë as të lexojnë e as të dashurojnë
Ua keni shitur poemën time
Atë grabitqarë që buzëqeshin
Të cilët me çdo rrokje
Kërcejnë për tek fyti im?
GJUHA IME ËSHTË NË GJYSMËSHTIZË
Qëkur rrokjet e mia
Kanë fluturuar drejt sigurisë
Duke mbajtur me vete
Siç mbahen dhuratat e martesës
Të gjithë lind-diejt e mi rezervë
Poema ime, po aq shumë sa të largoj
Si një shërbetor i cili për njëzetë e pesë vjet
Ka vjedhur dorëshkrimet e mia prej bore
Po aq shumë saç të mbaj lidhur në zinxhir
Si një qen
Që ka frikë të eci në agim
Po aq shumë saç të përkëdhel
Me në ekuador rreth qafës sate
Që i përpin imazhet e mia të tjera një nga një
ME ÇDO FRYMË UNË FILLOJ ME TY SËRISH
ME ÇDO FRYMË TI BËHESH EPITAFI IM
NJË DUEL KA NDODHUR
NDËRMJET FJALËVE DHE RROKJEVE TË TYRE
E pasuar nga një ekzekutim i poemave më të pasura
GJUHA U GJAKOS
ZANORJA E FUNDIT U DORËZUA
Tashmë reptilët madhështor janë bashkuar
KY ËSHTË VULLNETI DHE TESTAMENTI IM I FUNDIT:
PANTERA QË NDJEK ALFABETIN TIM
DUHET TA PËRPIJË ATË
NËSE AJO KTHEHET
Cila mbretëri e harruar?
Përzgjodhi dhe përktheu Enkeleda Suti
