6 DEKADA ME FRANCIS BACON
Arti i tij në vitet 1940: Papët që klithin/bërtasin/ulërijnë
Piktura “Tre Studime për Figura në Bazën e një Kryqëzimi”, e vitit 1944 u ekspozua për herë të parë në Galerinë Lefevre, në Londër, në prill 1945. Tri krijesat gri që klithin dhe përpëliten në një sfond të nxehtë portokalli goditi nervat e audiencës së tij luftarake dhe, sipas John Russell, vepra ‘shkaktoi një tronditje totale.’ Për Bacon-in, ato përfaqësonin Eumenidet nga tragjedia greke e Akilit, ‘Orestia’. Triptiku i famshëm manifestonte shpërthimin e Bacon-it në skenën britanike të artit dhe pikën e kthesës për karrierën e tij yjore. Vetë artisti e ka renditur këtë vepër tejet lart gjatë gjithë jetës së tij, duke hedhur poshtë gjithçka kishte bërë përpara saj. Megjithatë, shumë shpejt Bacon la pas stilin e tij linear në favor të një qasjeje më piktoreske, e personifikuar në brushat e përgjithshme, të thata tek “Piktura 1946” dhe impasto e trashë, e rëndë tek piktura “Koka II” (1949).
Bacon e gjeti subjektin e tij kryesor në variacionet e “Portratit të Innocent-it të X-të” të Diego Velázquez (pikturë rreth vitit 1650). Ai koleksiononte në mënyrë obsesive fotografi të pikturës dhe, ndërmjet viteve 1946 dhe 1971, ai bazoi më shumë se tridhjetë piktura tek ky portret. Shpesh Bacon i kombinonte ato me fotot filmike të një gruaje që po bërtet nga filmi pa zë i Sergei Eisenstein, Luftanija Potemkin (1925). Si të tilla, “Papët që klithin” janë midis vepave të tij më të njohura dhe të famshme.
Vitit 1949 shënjoi një pikë kthese boshtnore në zhvillimin krijues të Bacon-it: figura njerëzore u kthye në subjektin parësor/kryesor dhe pika orientuese e të gjitha përpjekjeve të tij të ardhshme.
Burimi: https://www.francis-bacon.com
Copyright i përkthimit www.enkeledasuti.com
Përzgjodhi dhe përktheu Enkeleda Suti.
