I KAM ZILI BURRAT QË DIGJEN
Me zbrazëti të pafundme
DREJT TRUPIT TË NJË GRUAJE
DUKE SHPRESUAR SE DËSHIRA
DO TË BËJË NJË FËMIJË
Se vetë zbrazëtia
Do të fertilizojë errësirën
Gratë nuk kanë anjë iluzion për këtë
DUKE QENË NJËHERËSH
SHTËPI, TUNELE
KUPA, DHE MBAJTËSE KUPASH
Duke e njohur zbrazëtinë si një gjendje të përkohshme
Ndërmjet dy plotësive
Duke mos parë asnjë romancë në të
NËSE DO TË ISHA NJË BURRË
I dënuar me zbrazëtine e pafundme
Dhe duke mos pasur asnjë mundësi zgjedhjeje në këtë çështje
Si të tjerët, pa asnjë dyshim
UNË DO TË GJEJA NJË GRUA
DHE DO TË PAGËZOJA HËNËBELIN E SAJ
SHËN MËRI, PERËNDESHË FLOKËARI
DHE DO TA KTHEJA NË TENDËN E DËSHIRIMEVE TË MIA
PARASHUTËN E MËNDAFSHTË TË EPSHIT TIM
Ikonën syblu të sensacioneve të mia seksuale të shenjta
NËNËN E URISË SIME
Por duke qenë se jam një grua
Unë jo vetëm që duhet të frymëzojë poemën
Por duhet gjithashtu edhe ta shkruaj atë
Jo vetëm ta ngjiz fëmijën
Por gjithashtu edhe ta mbart
Dhe jo vetëm ta mbart fëmijën
Por gjithashtu edhe ta laj
Dhe jo vetëm ta laj fëmijën
Por gjithashtu edhe ta ushqejë
Dhe jo vetëm ta ushqejë fëmijën
Por gjithashtu edhe ta mbajë
Kudo, kurdo…
TEKSA BURRAT SHKRUAJNË POEMA
MBI MISTERET E MËMËSISË
I kam zili burrat që digjen
Me zbrazëtinë e pafundme
Zilia penisit
Erica Jong
Përzgjodhi dhe përktheu Enkeleda Suti
