Në Vjeshtë
Si në Pranverë
GJAKU RRJEDH
GJAKU KËRKON TË GAROJË
KUNDËR RRAHJEVE TË ZEMRËS
Përpara se dimri
PËRPARA SE DIMRI
TË NA VARROSË
Në qefinin e saj të zakonshëm prej akulli
Kthehem nga ti
Duke e ditur se
DASHURIA E PAKTHYER
ËSHTË E MIRË
PËR POEZINË
Duke e ditur se dhimbja
Do ta prekë lehtazi muzën
Po aq shumë sa asgjëja
Duke e ditur se ti
Ke frikë, je e prangosur
Në një jetë
Që ti nuk e do
Dhe kaq të pasigurtë
Saqë liria duket
Edhe më e frikshme
Se çështja e njohur
E të qenit një skllave që shfryn
Kam jetuar ashtu
Një herë
Dhe e di se liria
Ka të mirat e veta
Se ajo propagandon vetveten
Përmes gërmadhe ledhore
Që ty nuk t’i jep askush
Por që ti duhet t’i kapësh
Me dy duart e tua që dridhen
Dhe të shkulësh
Luleshtrydhen
Që ato mbajnë
Në pranverën e gjelbër
Të papërmbajtur
Atij/asaj që mund t’i interesojë
Erica Jong
Përzgjodhi dhe përktheu Enkeleda Suti
Piktura, Epika e yjeve te mesnates (triptik), nga olsiplasa
