Nuk je jashte fletes se bardhe
Mundesh, nderkohe te ikesh
Te ikesh sikur nuk ke ekzistuar kurre
Kam fleten e bardhe. Kjo me mjafton
S’kam ndermend te te kerkoj. E bera mbreme
Ne gjume dhe humba ne nje qytet
Qe e njoh. Te dergoj mesazh ne celualar
E ke telefonin te mbyllur
Apo gjendesh jashte rrjetit. Rreshqet
Dhe humbet gjarper uji i qytetit, njeh
Tunele sekrete, kube nentokesore
Dhe kthesa, here del ne drite
Here humbet ne erresire, nuk kam mjet
Te te konkurroj, ne kete ndeshje
Fitorja eshte jotja. Qyteti eshte yti
Ndonjehere behet ti, huazon trupin tend
Dhe beheni te pakonkurrueshem, ti dhe qyteti
Force qe nuk mund ta kundershtoj
Fragmente nga poezia “Ne fleten e bardhe”
Mihalis Pieris
Shkeputur nga libri “Metamorfoze qytetesh”, Poezi te zgjedhura 1978-2016, Mihalis Pieris, perkthyer nga Petro Cerkezi, Neraida, 2017
