Unë jam
Sfinksi
Unë jam gruaja e groposur në rërë
Deri në mjekrën e saj
Po pres një arkeolog
Që të më nxjerrë nga toka
Që të gërmojë jashtë mjekrën time dhe thithkat e mia
Të zhveshë kthetrat e mia
Dhe të zgjidhë gjeagjëzën time
Askush nuk e ka zgjidhur kurrë gjeagjëzën time
Që nga Edipi
Jam përballë piramidave që ngrihen
Si gjinjë këndor
Nga trupi i tharë i Egjiptit
Lumi im pjellor po rrjedh poshtë
Një mbretërie të poshtme të dashur
ÇDO GRUA DUHET TË KETË NJË DELTË
Me një baltë të tillë të pasur
Kafe si vithet
E mbretëreshave nubiane
O mik, përse ke ardhur në Egjipt?
Atoni dhe Zoti
Ende po grinden
Moisiu po drejton njerëzit e tij
Duke folur për fajin
Zëri jashtë vullkanit
Nuk do të jetë i palëvizur
NJË FE VDEKJEJE
NJË GRUA E VARROSUR PËR S’GJALLI
PËR MIJËRA VJET
Rëra lëviz përmbi kokën time
SEKSI IM ISHTE NJË SHKRETËTIRË
Flokët e mi më poroz sesa shkuma e detit
Dhe askush nuk i thithi buzët e mia
Që të më bëjë të rrëfej
Gjinjtë piramida, edhe pse viganë
Nuk do të përkulen kurrë
Në qendrën e secilës
Është një mbret i varrosur
Që qendrën e secilës
Një dhomë e errët
Një tunel
Kockat e një të vdekuri
Ar i ligë
Poezia “Egjiptologjia”
Nga Erica Jong
Përzgjodhi dhe përktheu Enkeleda Suti
