Si ka lindur bukuria?
Kulti i tokes, duke ndrydhur syrin, e kyci burrin ne barkun e nenes. Sikunder kam kembengulur shpesh, ne natyre nuk ka asgje te bukur. Natyra eshte nje force primitive, e ashper dhe e vrullshme. Bukuria eshte arma qe kemi ne kunder natyres; me ane te saj ne bejme objekte. Duke u dhene atyre kufi, simetri, proporcione. Bukuria e ndalon dhe e ngrin rrjedhen ne shkrirje te natyres.
Bukuria u krijuar prej burrave permes te vepruarit se bashku. Ne Lindjen e Aferme, pas themelimit te Jerikos (qyteti me i vjeter i banuar ne menyre te panderprere ne bote; gjendet ne brigjet e lumit Jordan) (rreth vitit 8000 para Krishtit), i pari vendbanim i njohur ne bote, nisen te krijoheshin fshatrat, fortesat dhe qytetet. Por, vetem ne Egjipt, arti u shkeput nga skallaveria e tij nga natyra. Arti i larte eshte jo utilitar. Kjo do te thote se objekti i artit, ndonese e ruan ritualizmin e tij, nuk eshte me vegel e dickaje tjeter. Bukuria eshte leja e objektit te artit per te jetuar. Objekti ekziston me vete, si perendi. Bukuria eshte drita e brendshme e objektit te artit. Kete gje e dime nepermjet syrit. Bukuria eshte shpetimi yne nga mbulesa e erret prej mishi, qe na mban te burgosur.
Shkeputur nga libri “Personae Seksuale”, nga Camille Paglia, perkthyer nga Engjellushe Shqarri, Botimet ISP & Maluka
