Ata nuk u ndane kurre
Nga kopshti i perqafimeve
Dhe ata udhetuan rreth trendafilit te kuq te puthjeve
Uraganet kerkonin qe
T’i ndanin me meri
Me shpata te mprehta
Dhe vetetima kockore
Ata iu shtuan nje toke
Me kope duarsh
Ata maten shkembinjte
E shtyre nga era
Mes gojeve te shkrira
Ata germuan permes rrenojash
Krahet e tyre cdo here
Edhe me thelle ne trupat e tyre
Te perndjekur, te mbytur
Nga nje pashprese e madhe
Kujtimesh dhe henash
Nentori dhe marsi
Ata e pane veten te shperthyer
Si pluhur i ndryshueshem
Por gjithmone te perqafuar
Poezia “Valsi i te dashuruarve te bashkuar perjete”
Nga Miguel Hernandez
Perzgjodhi dhe perktheu Enkeleda Suti
Piktura nga Ekspozita “Deteve Ngjyre Vere”, nga Orion Shima, ne Galerine FAB
