“Lumturia e perjetshme, gjendja krejtesisht pa dhimbje dhe pa mekate e permbushjes lumturore te vazhdueshme dhe te plote, te cilen te gjitha doktrinat fetare e shohin si qellimin ndjenjesor te te gjithe historise njerezore. Ne doktrinen e besimit katolik, se pari, L.P. e Zotit, ne zoterimin e pafund te miresise se tij; pastaj L.P. e njerezve (dhe e engjejve) ne bashkesi me Zotin, permes pjesemarrjes meshirplote ne jeten e tij te bekuar, qe fillon qe nga jeta tokesore si pasues i Krishtit (lumeri qiellore) dhe e perfundon rrugen ne L.P me Ringjalljen dhe shnderrimin eskatologjik te te gjithe realitetit kozmik. Sipas konceptimit ungjillor eshte njejesia e perkryer me vullnetin e Zotit, vetpermbushja e vertete e njeriut, lumturia dhe shpetimi i tij.”
Shkeputur nga romani ‘Portret grupi per nje zonje’, nga Heinrich Boll, perkthyer nga Afrim Koci, Botimet Pegi, 2015
