Fjalori enciklopedik i nje enti botues te dyshimte, botim i vitit 1966, jep kete shpjegim per lotet:
“Lot, latinisht lacrimae, lengu i sekretuar nga gjendrat e loteve, qe mbush qeskat e konjuktivit, sherben per te mbrojtur syte prej tharjes dhe per te shpelare vazhdimisht nga syte grimcat e vogla te huaja; ai (duhet te jete fjala per lengun – shen. i autorit) rrjedh ne qoshen e brendshme te syrit dhe prej atje del jashte nepermjet kanalit te loteve. Nga ngacmimet (inflamacionet, trupa te huaj) apo nga ngarkesat shpirterore, rrjedhja e loteve shtohet (E qara).”
Per te qaren ne te njejten enciklopedi thuhet: “Te qaret, sikunder te qeshurit, eshte forme shprehje e krizes, qe do te thote e pikellimit, e emocioneve, e zemerimit apo lumturise, nga ana psikologjike (theksimi nuk eshte i autorit) eshte nje perpjekje per t’u cliruar shpirterisht. Shoqerohet me sekretim lotesh, me denesa apo shkundje ngercore dhe ka lidhje me qendren vegjitative te sistemit nervor dhe trurin e madh. Te qaret e pavullnetshem dhe te qaret me ngerce te pakontrollueshme jane shenje e nje gjendjeje shpirterore depresive te pergjithshme, e semundjeve maniako-depresive, e sklerozave multiple.”
Shkeputur nga romani ‘Portret grupi per nje zonje’, nga Heinrich Boll, perkthyer nga Afrim Koci, Botimet Pegi, 2015
