4.
Për Diegon tim,
Dhënësi i heshtur i botëve, ajo që është më e rëndësishme është joiluzioni. Mëngjesi shpërthen, të kuqet miqësore, blutë e mëdha, duart e mbushura me gjethe, zogj të zhurmshëm, gishtërinj në flokë, fole pëllumbash, një kuptim i rrallë i luftës njerëzore. Thjeshtësia e këngës së pakuptimtë. Era e çmendur në zemrën time. Stuhi në gjak që vjen nëpërmjet gojës, përpëlitje, shenja, të qeshura, dhëmbë të tejdukshëm, hala perlash, për disa dhurata më shtatë korrik. Unë i kërkoj, i marr, unë këndoj, këndova, nga tati e tutje do të këndoj magjinë tonë – dashurinë.
F.
(Letër e Frida Kahlo për Diego Rivera)
Përzgjodhi dhe përktheu Enkeleda Suti