Ku po shkon rojtar i bukur burgu
Me ate celes qe eshte prekur me gjak?
Po shkoj te cliroj ate qe dua
Nese ka ende kohe
Ate qe e kam burgosur
Embelsisht dhe mizorisht
Tek deshira ime me sekrete
Tek tortura ime me e thelle
Tek genjeshtrat e se ardhmes
Tek cmenduaria e betimeve
Une dua ta cliroj ate
Une dua qe ajo te jete e lire
Dhe madje edhe te me harroj
Dhe madje edhe te largohet
Dhe madje edhe te kthehet
Dhe madje edhe te me doje serish
Apo te doje nje tjeter
Nese i pelqen nje tjeter
Dhe nese une mbetem
Dhe ajo largohet
Une do te mbaje vetem
Une do te mbaje gjithmone
Ne dy duart e mia te zbrazura
Deri ne fund te diteve te mia
Butesine e gjinjve te saj
Te derdhura ne dashuri
Poema e rojtarit te burgut
Jacques Prévert
Përzgjodhi dhe përktheu Enkeleda Suti
