JASHTË, NATA NË FUSTANIN E TRAGJEDISË QAN
Si një vejushë vigane ngjitur në dritaret e mia
Dhoma ime e gjumit…
Nga një mrekulli e bukur drite dhe zjarri
DHOMA IME ËSHTË NJË SHPELLË ARI DHE XHEVAHIRËSH TË RRALLË
Ajo ka një myshk kaq të butë, kaq të thellë me sixhade
Dhe është kaq e gjallë dhe e ngrohtë, kaq e ëmbël saqë unë besoj
BRENDA NJË ZEMRE…
SHTRATI IM QË ËSHTË I BARDHË DHE MJEGULLOR
SI NJË LULE PAFAJËSIE
SI SHKUMË E PAVDEKSHME
SONTE KA PAGJUMËSI
KA NETË TË ZEZA, TË ZEZA, QË MBAJNË MBI BALLIN E TYRE
NJË TRËNDAFIL DIELLI
Në këto netë të qarta dhe të zeza ti nuk mund të flesh
UNË TË DUA, DIMËR!
TË PËRFYTYROJ TË VJETËR
TË PËRFYTYROJ TË MENÇUR
ME NJË TRUP TË MERMERTË PULSUES HYJNOR
QË TËRHEQ SI NJË MANTEL MBRETËROR PESHËN E KOHËS…
DIMËR, UNË TË DUA DHE UNË JAM PRANVERË
Unë buzëqesh, ti borë:
Ti, sepse ti di gjithçka
Unë sepse unë ëndërroj…
Le ta duam njëri-tjetrin për këtë!
Mbi shtratin tim të bardhë
Po aq të bardhë dhe mjegullor sa lulja e pafajësisë
Si shkumë e pavdekshme
DIMËR, DIMËR, DIMËR
LE TË BIEM NË NJË BUQETË TRËNDAFILASH DHE ZAMBAKËSH!
Nokturnë
Delmira Agustini
Përzgjodhi dhe përktheu Enkeleda Suti
Imazhi, Art kolazh, E zeze nga @nina.barnini
