Në fundin më të largët të detit
Ku Atlanta mbytet nën zgjimin e dallgëve
Kam ardhur të shëroj jetën time
Thurem së bashku si një krahë i thyer
Kripa mbush zverkun e kockës
Deti merr të gjitha fragmentet e jetës sime
Dhe i bluan ato në shtëpi
Zgjohem në një shtrat të ujtë me ty
Deti po këndon dhe lëkura ime
Këndon përkundër lëkurës tënde
Dallgët janë gjithandej, rreth e brenda nesh
Ne fleme të ngecur në kripën e njëri-tjetrit
Po shërohem në krahët e tu
Po anohem që të shkruaj pa humbjen e dashurisë
Po rris mushkrinjë më të thellë këtu në det
DALLGËT JANË THIKA; ATO XIXËLLIJNË DHE BËJNË PRERJE TË PASTRA
KJO ËSHTË KIRURGJIA E DETIT
Kjo është njëherësh çarja dhe shërimi
Këtu ngrohet kocka nga drita e shkëlqyer e diellit
Dhe ku mjegulla na fshin, duke na bërë më pas të plotë
Poezia “Kirurgjia e detit”
Nga Erica Jong
Përzgjodhi dhe përktheu Enkeleda Suti
Fotografia nga @jon__mico @jon_mico
