Kjo pikture eshte realizuar gjate periudhes se famshme blu te Picasso-s, dhe paraqet mikun e tij, Casagemas. Carlos Casagemas ishte nje mik dhe shok student arti ne Barcelone, i cili u vendos ne Paris me Picasso-n. Ne vitin 1901, Casagemas u vetevra si pasoje e nje dashurie te pakembyer. Kjo pikture eshte magjepsese ne paraqitjen e ngjarjes. Casagemas tregohet vetem si koke, i ndare nga trupi i tij, duke nenkuptuar perfshirjen e tij si nje njeri krijues dhe me ide, por e shtena ne koke eshte thuajse e dukshme. Picasso ishte i paafte qe ta kujtonte mikun e tij pa vdekjen e tij te dhunshme, gjithashtu e sugjeruar nga ngjyra e gjelber e semure e lekures se tij. Per mua elementi me interesant eshte qiriu. Kjo flake e ndricuar, shpesh nje simbol dije, nxjerr driten e ngjyrave te ndezura dhe jo natyrale. Une besoj se kjo perfaqeson idete e pazakonta dhe krijuese te Casagameas kishte dhe qe ai frymezonte tek Picasso. Perfundimisht kjo pikture eshte nje memorial, me qellim per t’i kushtuar tribut Casagemas-it, per te ngritur lart rendesine e tij ne jeten dhe zhvillimin artistik te Picasso-s, dhe per te bere te pavdekshme madheshtine, bukurine dhe krijmtarine e tij.
Përzgjodhi dhe përktheu Enkeleda Suti.
