Kjo pjese eshte realizuar me shumes me ngjyra ne leter, dhe eshte dashur disa muaj per t’u perfunduar. Nje mik, Pierre Daix, tregon nga kujtimet e tij nga nje vizite tek Picasso, “Picasso e mbante vizatimin afer fytyres se tij per te treguar se shprehja e frikes ishte nje pjelle e mendjes.” Pastaj ne nje vizite tjeter tre muaj me pas, Pierre u kujtua se linjat me ngjyre te gjelber te ashper ishin madje edhe me te thella, dhe Pierre shkruan, “Atij nuk i pulitni syte. Pata pershtypjen sikur ai po shikonte me fytyre vete vdekjen e tij, si nje spanjoll i mire.”
Mbi kete pjese ka shume komente. Njerezit flasin per friken qe Picasso kishte nga vdekja dhe se sa te tmerruar dukeshin syte e tij. Ata komentojne mbi linjat e thella te plakjes, dhe se kjo veper simbolizon perballjen e Picasso-s me vdekjen.
Vete vdekja e Picasso-s ishte e papritur, duke u zgjuar ne oren 8 duke mos qene ne gjendje qe te ngrihej nga shtrati, duke therritur te shoqen dhe duke vdekur pas dhjete minutash. Shkaku i vdekjes se tij me shume gjasa ishte nje infarkt ne zemer si pasoje e mosfunksionimit te zemres se tij.
Përzgjodhi dhe përktheu Enkeleda Suti.
