Nga ARTSY
Kjo
pikturë e zjarrtë me dy nudo, të ekzaltuara nga një paletë e nxehtë në të kuqe,
të portokalltë dhe rozë të thellë, është shembull i përqasjes rebele të artistëve
të ‘Die Brücke’. Në kohën kur Ernst Ludwig Kirchner pikturoi këtë kanavacë në
vitin 1912, ai dhe ‘banda’ e tij e ikonoklastëve (duke përfshirë Erich Heckel,
Max Pechstein, Karl Schmidt-Rottluff, dhe Emil Nolde), kishin ngritur tashmë
një gamë motivesh që sfiduan traditat sociale dhe artistike të epokës. Ata
favorizonin paletat e gjalla dhe të thjeshtësuara, si edhe format e shformuara
të frymëzuara nga një përzierje e artit post-impresionist dhe atij fauvist, si
edhe artin tribal (fisnor) nga Afrika
dhe Paqësori Jugor. Subjektet e preferuara ishin nudot e çliruara dhe anëtarët
e tjerë periferik të shoqërisë, si prostitutat, të cilat sfiduan normat
seksuale konservatore. Këto elementë u përdorën për të shokuar shikuesin dhe për
të trazuar emocionet e tyre.
Kirchner dhe kolegët e tij zgjodhën emrin
‘Die Brücke, që do të thotë “Ura,” për të nënkuptuar rrugën që ata shpresonin të
farkëtonin larg të shkuarës dhe në të ardhmen. Në manifestin e grupit të vitit
1906, Kirchner shprehet për “lirinë e jetës dhe veprimin kundër forcave të ngulitura
të së vjetrës.” Tek “Nudot e Kuqe”, artisti i jep formë kësaj të qare, duke
paraqitur një botë më të lirë nga censura, ku njerëzit argëtohen hapur dhe me
entuziazëm. “Në rebelimin e tyre kundër shtrëngimeve të shoqërisë borgjeze,
artistët e ‘Brücke’ iu përqasën seksualitetit me një hapje të re,” ka shkruar studiuesi
Deborah Ëye në katalogun e MoMA për ekspozitën e vitit 2008 “Kirchner dhe Rruga e Berlinit.” “Trupi nudo u kthye në një emblemë të besimeve të tyre.”
Burimi:
Përzgjodhi
dhe përktheu – Enkeleda Suti.
