Nje qepe ka ngrire
E vetmuar dhe e varfer
Ngrica e diteve te tua
Dhe e neteve te mia
Uri dhe qepe
Akull i zi dhe ngrice
Vigan dhe i rrumbullt
Tani im bir eshte shtrire
Ne djepin e urise
Ai jeton me gjakun
E nje qepe
Por ai eshte gjaku yt
Me sheqer mbi te si ngrice
Qepe dhe uri
Nje grua e erret
E kthyer ne dritehene
E derdh vetveten neper damar
Nga damari ne djepin tend
Biri im, qesh
Sepse ti mund ta perpish henen
Kur te duash
Lauresha e shtepise sime
Qesh shpesh
E qeshura eshte ne syte e tu
Drita e botes
Qesh kaq shume
Saqe shpirti im, duke te degjuar ty
Do te rrahe cmendurisht ne hapesire
E qeshura jote hap dyert per mua
Me jep krahe
Ma largon vetmine
Ma largon burgun tim
Goje qe mund te fluturoje
Zemer qe kthehet ne
Vetetime mbi buzet e tua
E qeshura jote eshte shpata
Qe ka fituar te gjitha lufterat
Ajo mund lulet
Dhe laureshat
Sfidon diellin
E ardhmja e kockave te mia
Dhe e dashurise sime
Trupi me krahet qe rrahin
Qerpiket kaq te shpejte
Jeta eshte e mbushur me ngjyra
Sic nuk ka qene kurre
Sa linja ngjiten me krahe qe rrahin
Jashte nga trupi yt
U zgjova dhe isha nje i rritur:
Mos u zgjo
Goja ime eshte e trishtuar:
Ti vazhdo te qeshesh
Ne djepin tend, pergjithmone
Duke e mbrojtur te qeshuren tende
Pende pas pende
Qenia jote ka qene nje varg fluturues
Kaq i larte dhe kaq i gjere
Saqe trupi yt eshte nje qiell i sapolindur
Do te doja te mund te ngjitesha
Mbrapsht tek pika e fillimit
Te udhetimit tend
E qeshura jote, tetemuajshe
Me pese lulezime te portokallta
Ti ke pese egersi te vockla
Ti ke pese dhembe
Si pese lulezime te reja jasemini
Ato do te jene fronti
I puthjeve neser
Kur ta ndjesh se vargu i dhembeve te tu
Eshte nje arme
Do te ndjesh nje flake
Qe rend poshte gjuhes tende
Duke kerkuar qendren
Biri im, fluturo
Mbi dy henat e gjinjve
Gjiri, qepetrishtuar
Por ti, i lumtur
Qedro mbi kembet e tua
Qendro injorant ndaj asaj cfare po ndodh
Ninulla e qepes
Miguel Hernandez
Perzgjodhi dhe perktheu Enkeleda Suti
