Aristo, i dashuri im, e di qe kjo eshte nje dhurate e varfer ditelindjeje, por me duhet te te them, se pas tete vjet e gjysem, jam e lumtur te te them nga thellesite e zemres sime, se jam krenare per ty, te dua, trup dhe shpirt, dhe vetem uroj qe edhe ti te ndjesh te njejten gje. Ndjehem e privilegjuar qe kam arritur nivelin me te larte ne nje karriere te veshtire dhe se jam bekuar nga Zoti duke te te gjetur ty, qe gjithashtu ke ecur nepe ferr dhe ke arritur majat dhe qe te jemi bashke, sic jemi. Perpiqu, oh, te lutem perpiqu, qe te na mbash gjithmone te bashkuar. Sepse une kam nevoje per dashurine dhe respektin tend pergjithmone. Une jam shume krenare per ta pranuar, por dije se ti je vete fryma ime, truri, krenaria dhe embelsia, saqe nese ti do te mund t’i shihje ndjenjat e mia per ty, ti do te ndjeheshe burri me i forte dhe me i pasur ne te gjithe boten. Kjo nuk eshte letra e nje femije. Kjo eshte nje grua e lenduar, e lodhur, krenare e cila te jep ty sentimentet me te freskta dhe rinore qe ka ndjere ndonjehere. Mos e harro kurre kete, dhe ji gjithmone po aq i embel me mua sa keto dite. Ti me ben mbretereshen e botes…dashuria ime. Une kam nevoje per afeksion dhe embelsi. Une jam e jotja. Bej si te duash me mua. Shpirti yt…Maria.
Fragmente nga Dokumentari “Maria by Callas” (Maria nga Callas), 2017, regjia Tom Wolf
