Elvira de Hidalgo flet per Maria Callas
De Hidalgo: Ajo kishte kete shikimin tek syte e saj. Dhe nje menyre interpretimi te arieve. Ajo nuk dinte shume italisht por ajo po kendonte ne italisht. Kjo me goditi. Ajo me shikonte gjate gjithe kohes. Me ate gojen e saj te madhe dhe syte e saj shprehes. Kjo me impresionoi. Mendova: “Ajo eshte dikush!”
Gazetari: Si ishte ajo si studente?
De Hidalgo: E persosur.
Gazetari: Qe do te thote?
De Hidalgo: E bindur, inteligjente, shume punetore. Kaq shume punetore. Kjo ishte e pabesueshme. Nuk me duhej kurre t’i thoja dicka dy here. Ajo thoshte, “Po, e kuptova.” Diten tjeter…e mrekullueshme. Dhe gjithcka ishte keshtu. Ajo ishte shume muzikore dhe nje muzikante, ajo dinte shume per muziken. Ajo luante shume mire ne piano. Dhe ajo mberrinte gjithmone e para dhe largohej e fundit. Kjo ishte e jashtezakonshme. Si mund t’ia dilte ajo keshtu per pese ore? Dhe ajo degjonte te gjithe studentet e tjere. Kolorarurat, tenoret, te gjithe. Kjo ishte arsyeja perse ajo pati kete idene per te kenduar, dhe vecanerisht notat e larta. Ajo thoshte: “A do te mund ta bej pichetatti (bel canto)?” Dhe une i pergjigjesha: “Nese vazhdon keshtu, po, ti do te jesh ne gjendje te besh gjithcka. Gjithcka. Por vetem nese vazhdon te punosh keshtu.”
Fragmente nga Dokumentari “Maria by Callas” (Maria nga Callas), 2017, regjia Tom Wolf
