Tani jam liqen. Nje grua perkulet te mua
Duke kerkuar hapesirave te mia ate qe eshte me te vertete
Pastaj u kthehet atyre rrenacakeve, qirinjve apo henes
I shosh shpinen, ia pasqyroj me besnikeri
Ma shperblen me lot dhe tundje duarsh
I jam e rendesishme
Shkon e vjen
Cdo mengjes fytyra e saj i ze vendin territ
Nje vashe ka mbytur brenda meje, brenda meje nje plake
Perdite cohet drejt saj, peshk i tmerrshem
Fragment nga Poezia “Pasqyre”
Nga Sylvia Plath
Shkeputur nga libri me poezi “Lady Lazarus”, nga Sylvia Plath, perkthyer nga Arben Dedja, Botimet Aleph, 2012
Fotografia via @harecristiano
