Ne domeinin e arteve, dyshimi nuk eshte thjesht gjendje mendore; ai eshte nje pervoje komplekse ridimensionuese. Medyshjet, dyshimet, pasigurite, te pare si mungese diturie dhe aftesie, jane vibrime te turbullta drejt kthjelltesise, drejt se vertetes se panjohur. Ato jane nje potencial e mundesi e vlefshme per te na cliruar sidomos nga modelet e ngurta te mendimit dhe praktikave, duke hapur keshtu nje perspektive te re per te thyer standardet e vjetra. Dyshimi eshte ne thelbin e natyres se artisteve moderniste; ai eshte esenca e vet-kriticizmit, te cilin Greenberg do t’ia atribuonte asaj rryme. “Une e identifikoj modernizmin me intensifikimin gati asgjesues te prirjes per vete-kritike, e cila fillon me filozofin Kant.”
Fragmente nga parathenia nga Mustafa Lamaj.
Shkeputur nga libri ‘Medyshjet e Cezanne’, nga Maurice Merleau-Ponty, perkthyer nga Mustafa Lamaj, Zenit, 2019.
