Të kam ëndërruar kaq shumë saqë ti nuk je më e vërtetë.
A kam ende kohë që ta arrij trupin tënd që frymon, për të puthur gojën tënde dhe për ta gjalluar edhe një herë zërin tënd të dashur?
Të kam ëndërruar kaq shumë saqë krahët e mi, të mësuar të kryqëzuar mbi gjoksin tim
Teksa përqafoja hijen tënde, ndoshta nuk do t’i përkuleshin formës së trupit tënd.
Sepse të përballur me formën e vërtetë të asaj që më ka përndjekur dhe udhëhequr për kaq shumë ditë dhe vite, me siguri që do të kthehesha në një hije.
O peshore ndjenjash.
Të kam ëndërruar kaq shumë saqë me siguri nuk ka më kohë për mua që të zgjohem.
Unë fle tek këmbët e tua, pre e të gjitha formave të jetës dhe të dashurisë, dhe ti, e vetmja Që ke rëndësi për mua sot,
Unë nuk mund ta prekë më fytyrën dhe buzët e tua
Se sa mund të prekë buzët dhe fytyrën e kalimtarëve.
Të kam ëndërruar kaq shumë, kam ecur kaq shumë, kam folur kaq shumë, kam fjetur kaq shumë
Me fantazmën tënde, saqë ndoshta e vetmja gjë që më ka mbetur është të kthehem në një fantazmë midis fantazmash,
Një hije njëqind herë më shumë hije sesa hija që lëviz dhe vazhdon të lëvizë, me shkëlqim, mbi orën diellore të jetës tënde.
Të kam ëndërruar kaq shumë nga Robert Desnos
Përzgjodhi dhe përktheu Enkeleda Suti
Piktura, Elegji, 1899, William Adolphe Bouguereau
#art #poetry #robertdesnos #enkeledasuti #painting #williamadolphebouguereau