Larg prej meje, o tortura ime e gjithëpranishme, larg prej meje në zhurmën e magjishme të guaskave të gocave të detit e thërmuar nga bufi i natës që kalon në një restorant me dritën e parë.
Sikur vetëm ta dije.
Larg prej meje, mirazh i vendosur, fizik.
Larg prej meje është një ishull që kthehet mënjanë kur kalojnë anijet.
Larg prej meje një kope e qetë bagëtish merr rrugën e gabuar, tërhiqet për lart me kokëfortësi në buzë të një shkëmbi të rrëpirë, larg prej meje, grua mizore.
Larg prej meje, një yll që shkëlqen bie në shishen e natës së poetit.
Ai e tapos menjëherë dhe e shikon yllin të mbyllur në xham, konstelacionet e lindura në muret e tij, larg prej meje, ti je kaq larg meje.
Sikur vetëm ta dije.
Larg prej meje një shtëpi sapo është ndërtuar.
Një shtrësë tullash në të bardhë mbulon majën e një skele që këndon një këngë të vogël shumë të trishtuar dhe, papritur, në kovën e mbushur me llaç, shfaqet e ardhmja e shtëpisë:
Puthjet e të dashuruarve dhe lakuriqësia e vetëvrasjeve të dyfishta në dhomën e gjumit gra të huaja të bukura
Dhe ëndrrat e tyre të mesnatës, sekrete epshore kapur në akt nga dyshemetë prej parketi.
Larg prej meje, sikur vetëm ta dije.
Sikur vetëm ta dije nga Robert Desnos
Përzgjodhi dhe përktheu Enkeleda Suti
Skulptura, Dashuria e pavdekshme, Daniel Chester
#art #poetry #robertdesnos #enkeledasuti #sculpture #danielchesterfrenchstatues
