Ti je bukuria e personifikuar
Ti je sharmi i ngurtesuar
Pa ty, e dashura ime
Eshte nje nate e pahene
Une do te shkoj deri ne fund te botes me apo pa nje lufte per te te kerkuar ty pergjithmone
A ka rendesi nese shkrumbohet perjetesia?
A ka rendesi nese botet shperbehen?
Vetem ti je e rendesishme per mua, e dashura ime
E gjithe qenia ime te njeh dhe te pergjigjet vetem ty
Une e di kur ti je afer
Thuajse mund ta ndjej ndjesine e faqeve te tua
Mbi buzet e mia
Floket e tu me pyllin tim te ekstazise
Rrahjet e zemres tende jane i vetmi tingull
Per te cilin do te hiqja dore nga gjithcka, dashuria ime
Cdo here qe syte tane takohen
Zemra ime pershpejtohet
Shpresoj qe te bashkohen edhe zemrat tona
Kush e ka thene se xhelozia eshte jeshile?
Ajo eshte e kuqe flake
Cdo here qe te shikoj atje
Teksa hedh ndonje veshtrim rastesor
Zemra ime pompon trishtim ne venat e mia
Me vjen shume keq qe nuk flas dot me ty
Si mund te ta shpjegoj ty dashurine time?
Cdo dite qe kalon
Shpresoj qe nje dite
Distanca te behet nje lidhje
Kercenimi yt me cjerr
Perse jam une kaq i rende?
Po. Sepse une po mbaj dike tjeter brenda vetes
Zemren time qe te perket ty
Poezia ‘A e di ajo qe une jam atje? Dyshoj!’, nga Pablo Picasso
Fotografia nga @veronika_k_ko
