I kërkova tim eti
I thashë, ‘Atë ndryshoma
emrin’
Ai që po përdor tani është
i mbuluar
Me frikë, pisllëk, dobësi,
turp
Po dhe dashnor, dashnor,
dashnor
Kthehu tek unë
Ai më tha, ‘Të kyça në këtë
trup
Mu duk si një lloj gjygji
Që mund ta përdorësh si armë
Ose që të bësh ndonjë grua
të buzëqeshë’
‘Atëherë lërmë të filloj sërish,’
qava unë
‘Të lutem lërmë të filloj
sërish
Këtë herë dua një fytyrë të
saktë
Dua një shpirt të qetë’
‘Unë kurrë, kurrë nuk u ktheva
mënjanë,’ më tha ai
‘Su largova kurrë
Ishe ti ai që e ndërtoi
këtë tempull
Ishe ti ai që e mbulove
fytyrën time’
Bëftë shpirti i kësaj
kënge
Që të ngrehet lart i
pastër dhe i lirë
Qoftë një mburojë për ty
Një mburojë kundër armiqve
…
https://www.youtube.com/watch?v=FYkJuAb0mMk&t=0s&list=PLwjD81rPeQqXrMf0u_3Qk5Ye4X_2ddQjQ&index=18