Nën dritën e buzëqeshjes tënde
Nën verën e jetës sonë
Nën magjinë e dashurisë
Stuhitë aty sipër u shpërbënë
Dashnorët që ëndërrojnë natën
Duke arritur parajsën
Por ndërsa hijet e darkës
zbehen
Edhe dashuria rrëshqet
tutje
Në një zgjatim të zbratët deti
Nën derdhejn e dallgëve
Që vizatojnë piktura me
duart e mia
Në rërë, unë shikoj fytyrën
tënde
Guriçkat e detit
Që dëshirojnë parajsën
Kështjellat prej rërë
shkrumbohen
Baticat tërhiqen dhe
rrjedhin
Duke dëgjuar një guackë
Duke shpresuar për zërin tënd
E bukura Mari e shpirtit
tim
Megjithëse do të jemi
gjithmonë të ndarë
Të kyçur përgjithmonë në
një ëndërr
Nëse do të dua sërish
Edhe atëhërë, asgjë nuk do
të ndryshojë
Dhe shija jote do të mbetet
Duke u kapur pas parajsës
Por teksa largësia ndërmjesh
nesh rritet
Gjithçka që zemra im njeh
I uritur për puthjen tënde
I dëshiruar për prekjen
tënde
E bukura Mari e shpirti
tim
Që mbush netët e mia
Që përndjek ditët e mia
E bukura Mari e shpirtit
tim
…
Përzgjodhi dhe përktheu
nga anglishtja – Enkeleda Suti
https://www.youtube.com/watch?v=HxyY0_x2fec