Nje grup ish-studentesh te mirevendosur ne karrierat e tyre
rimblidhen per t’u takuar me profesorin e tyre te univesitetit. Shume shpejt,
bisedat me te u kthyen ne ankesa lidhur me jeten dhe me punet e tyre. Duke i
ofruar te ftuarve te tij kafe, profesori shkon ne kuzhine dhe rikthehet me nje
ibrik me kafe dhe nje perzgjdhje filxhanesh kafeje: porcelan, kristal, xham dhe
plastike…disa prej tyre te shkelqyera dhe te shtrenjta…dhe u thote atyre qe
te vetsherbehen me nga nje kafe. Kur te gjithe ish studentet e tij kishin nga
nje filxhan ne dore profesori u thote…sic mund ta vini re te gjjthe filxhanet
e bukur dhe te shtrenjte jane marre te gjithe, duke lene pas filxhanet e
thjeshte dhe te lire. Ndonese eshte normale qe per shumicen prej jush te
kerkoni me te miren per veten tuaj, kjo vet eshte burimi i stresit dhe
problemeve tuaja. Te jeni te sigurte qe filxhani ne vetevete nuk i shton asgje
kafes. Ne shumicen e rasteve, ato thjesht jane me te shtrenjtat, madje mbulojne
edhe ate qe ne pime. Ajo qe ju te gjithe deshironit ishte kafeja, por ju qe te
gjithe te vetedijshem shkuat tek filxhanet me te shtrenjte dhe me te mire dhe
pastaj filluat te shikonit filxhanet e njeri-tjetrit. Tani mendoni kete: Jeta
eshte si kafeja…punet, parate dhe pozicionet qe ju keni ne shoqeri jane
filxhanet. Ato jane vetem mjete per te permbajtur dhe mbeshtetur jeten, dhe
llojet e filxhaneve qe ne kemi nuk percaktojne
dhe as nuk ndryshojne cilesine e jeteve tona apo jeten qe ne jetojme.
Ndonjehere duke u perqendruar tek filxhani ne harrojme qe te shijojme kafen.
Shijoni kafen, jo filxhanin. Njerezit me te lumtur ne kete bote nuk kane gjerat
me te mira nga cdo gje qe ekziston. Ato thjesht marrin maksimumin nga cdo gje.
Jetoni thjeshtesisht. Dashuroni bujarisht. Kujdesuni per gjerat ne menyre te
thelle. Flisni miresisht. Ju mbushte Zoti i shpreses me gezim dhe me paqe…
