Shiu fërshëlleu
Një taksi më solli në ndërtesën e apartamentit tënd
Dhe aty qëndrova
Ëndërrova një ëndërr
Ne të dy në dhomën e gjumit
Drita duke shkëlqyer përmbi ne në çërcafë të bardhë
Ti po më këndoje një këngë të ditëve të tua të lundrimit
Dhe në ëndërr
Unë arrita thellë tek ti dhe nxorra një kardinal
I cili në të kuqe të ndezur
Fluturoi jashtë dritares
Ndonjëherë kur ne flasim
Në telefon, mendoj
Që përsosmëria e thellë e shpirtit tënd
Është ajo që më tërheq tek ti
Por cili shpirt është ende i përsosur?
Të gjithë shpirtrat janë të shëmtuar dhe pa ngjyrë
Mëngjesi vjen brenda një shpirti
Dhe e bën që t’i bindet një ligji tjetër
Ku të gjithë shpirtrat janë flokë dëbore
Njëherë në një varrim, kishte vdekur një njeri
Dhe me lutjet tha, se shprti i tij fluturoi në nxitim
Sikur të ishte çliruar nga diçka e tmerrshme
Çuditërisht ai shpirti ishte me ngjyrë
Dhe me formë zbavitëse dhe temperament argëtues
Dhe fluturoi larg…
TË GJITHË NE QË PO SHIKONIM NDJEMË TË FTOHTIN
Poemë dashurie nga Dorothea Lasky
Përzgjodhi dhe përktheu Enkeleda Suti
