Cfare ka me te bukur sesa nata
Dhe dike ne krahet e tu
Kjo eshte ajo qe ne dashurojme rreth artit
Duket se ai na pelqen dhe preferon te qendroje
Nese hena apo nje gjysem henez hedh pak drite
Apo madje edhe pak erresire
Ti kthehesh ne nje peisazh te nje peisazhi
Me shkembinj dhe male te shrifet
Dhe lugina plot me fiere te emblta
Qe frymojne dhe ngrihen tek rete
Te cilat zbresin si nje batanije aspiratash blu
Per nje here te vetme jo nje ngjyre melankolie
Sepse ajo po na shikon ne
Nuk ka nevoje per pikeveshtrime
Ne jemi nje
Ne planin e pare te komplikuar te hapesires
Arkitektet jane me guximtaret
Sepse ata kane te bejne me te parin
Dhe per nje kohe te gjate
Ashtu sic fjalet “Une do te te dua pergjithmone”
Shfaqen impulsivisht ne qiellin e erret
Dhe ne jemi te lumtur dhe qendrojme me to
Si nje cift piktoresh ne neon
Duke e lene driten qe te shkelqeje atje mbi lum
Poezia ‘Per ty’, Frank O’Hara
Piktura, Pasqyra, 1932, Pablo Picasso
Perzgjodhi dhe perktheu – Enkeleda Suti.
