Me kujtohen ende castet e magjishme
Kur ti u shfaqe perpara syve te mi
Si nje fantazme e rrufeshme
Si distilim i bukurise se paster…
Nga Alexander Pushkin
Shikoj perpara pa frike.
Nga Alexander Pushkin
Une dhe endrrat e mia jemi ndare…
Nga Alexander Pushkin
Tani vetem dhimbja i perndjek syte e mi,
Shperblimi i nje zemre te hidhur.
Nga Alexander Pushkin
Por ke te dashurojme?
Ta besojme dhe cmojme?
Kush nuk do te na tradhetoje ne fund?
Kush do te jete mjaftueshem i miresishem per te matur
Fjalet dhe veprat tona sipas qellimit tone?
Nga Alexander Pushkin
Me mire iluzionet qe na ekzaltojne sesa dhjetemije te verteta.
Nga Alexander Pushkin
Njerezit jane si nena e tyre e pare Eva:
Ajo qe u dhurohet nuk e ka pelqimin e tyre.
Gjarpri eshte gjithmone duke i terhequr qe te shkojne tek ai;
Tek pema e misterit.
Ata duhet te kene frutin e ndaluar,
Ose parajsa nuk do te jete parajse per ta.
Nga Alexander Pushkin
Une kam lindur per te argetuar caret.
Nga Alexander Pushkin
Kam jetuar per t’i varrosur deshirat e mia,
Per te pare endrrat e mia te prishen nga ndryshku;
Tani gjithcka ka mbetur jane zjarre te padobishem
Qe djegin zemren time te zbrazet ne hi.
Nga Aleksandr Puskin
Endrrat e mia, endrrat e mia!
Cfare eshte bere me embelsine e tyre?
Cfare eshte bere me rinine time?
Nga Alexander Pushkin
Sikur vetem ta dije se cfare flakesh me djegin
Qe une perpiqem t’i zbus me arsye.
Nga Alexander Pushkin
Te kam dashur ne heshtje
Pa shprese
Plotesisht
Me modesti
Me xhelozi
Me dhimbje
Te kam dashur kaq embelsisht,
Dhe me vertetesi,
Sa te lejoja te te dashuronte cdo burre tjeter.
Nga Alexander Pushkin
Dua te te kuptoj ty,
Studioj gjuhen tende te erret. – Alexander Pushkin
Përzgjodhi dhe përktheu Enkeleda Suti.
