Ne portretin e zgjeruar te Frida Kahlo-s ka dy nena. Artistja mban ne djep trupin lakuriq te burrit te saj shume me te moshuar se ajo, Diego Rivera. Per shkak te komplikacioneve te saj te ndryshme shendetesore, Kahlo nuk arriti dot kurre qe te sillte femije ne jete, por qe ne shume raste identifikonte Diego-n si femijen e saj. Sakrifica e vet jetes se saj ende shpaloset fizikisht si nje derdhje gjaku nga vet gjiri i saj. Kjo derdhje gjen nje paralele me gjirin qe kullon qumesht te gruas tokesore pas saj, flora e shkretuar e se ciles na le te kuptohet qe ajo eshte Meksika. Toka meksikane mban cifitin, dashurise e tyre dhe marredhenien e tyre krijuese. Krahet e saj te medhenj dhe voluminoz, jane tundje koke ndaj trupave te shproporcionuar te Madonna-ve qe kane qene perpara saj. Qendrore per te tria keto imazhe eshte ideja e gruas si mbeshtetese, por gjithashtu edhe si martire.
Perzgjodhi dhe perktheu Enkeleda Suti.
