Nga ARTSY
Ashtu
si Marc, Wassily Kandinsky besonte në aftësinë e artit për të shprehur aspektin
metafizik dhe ai e shikonte ngjyrën si një instrument kyç të këtij qëllimi.
“Ngjyra është një fuqi që influencon drejtëpërdrejtë shpirtin,” shkruan ai në traktatin
themelor “Mbi shpirtëroren në art” (1911), e cila është shkruar gjithashtu në të
njëjtin vit kur u themelua ‘Der Blaue Reiter’ (Kalorësit Blu). Teksti nënvizon
një përqasje të re ndaj artbërjes bazuar në një përzierje të formave abstrakte
dme simbolizmin e ngjyrave – të dyja, vlerësonte ai, kishin “fuqinë e
sugjerimit të brendshëm.” Për shembull, ai mendonte se ngjyra blu stimulonte
shpirtëroren, ndërsa e verdha ka fuqinë për të shqetësuar.
Improvizimi
27 (Kopshti i Dashurisë II), e pikturuar pak pasi ai shkroi “Mbi Shpirtëroren në
mishëron këto ide dhe është provë e marshimit të Ekspresionizmit Gjerman drejt
abstraksionit. Kjo vepër është një nga më shumë sesa 35 “Improvizime” të
Kandinsky-t të realizuara ndërmjet viteve 1909 dhe 1914, një seri e cila synonte
ngërthimin e ndjesive emocionale dhe psikologjike. Këtu, ai fillon të errësojë
imazherinë përfaqësuese, por pa hequr tërësisht dorë prej saj. Blloqe ngjyrash
të ndezura dhe linja të valëzuara sugjerojnë një kopësht të mbushur me kafshë
dhe me çifte që përqafohen. Energjia vibruese dhe muzikore e pikturës, të cilat
duket sikur pulsojnë, janë ndoshta provë e dashurisë që ata ndjejnë.
Burimi:
Përzgjodhi
dhe përktheu – Enkeleda Suti.
