Rri dhe mendoj me te vertete sa here do te me vrasesh. Mendoj sa here do t’i lejoj njerezit qe te me asgjesojne. Dhe nuk jam me i forte kur rilind, por me i dobe, i rigjeneruar, por i thare. Nuk ndjej dhimbje, por ndjej zbrazetine, i pafuqishem dhe konfuz. Eshte e pakuptimte qe te reagosh dhe eshte e pakuptimte qe te pranosh. Nuk kuptoj keshtu qe nuk leviz. Jam kaq shume i lodhur nga gjithe kjo vdekje.
Via @andreagalad
Imazhi nga @andreagalad