Narcizizmi patologjik verehet kur subjekti merret shume me veten, duke perqendruar interes te tepruar tek imazhi i jashtem dhe duke lene pas dore boten e brendshme. Imazhi qe u ofrohej te tjereve, merr, per narcizin, rendesi aq te madhe sa bie ne dashuri me te. Keshtu, nje Un i madherishem ploteson nje bote te brendshme te varfer. Ndryshimi mes asaj qe kerkon te duket dhe asaj qe je, behet aq i madh saqe shkakton shqetesime patologjike: ndjenjen e zbrazetise, paaftesi per te ndjere, mungese motivimi per jeten, pra depresion, hipokondri. Ai nuk di te krijoje marredhenie te ndersjella ne cift. Ne pamje te jashtme eshte pallua, porse nga brenda torturohet nga ideja e te qenit bibe.
Shkeputur nga libri ‘Frike nga dashuria’, nga Giacomo Dacquino, Si te shmnagesh dhe kapercesh deshtimet ne dashuri, perkthyer nga Agim Doksanj, Phoenix, 2000
Piktura, Narcizi, rreth 1597-99, Caravaggio
