Mirembrema!
Mire se erdhet ne Hawthorne!
Une jam Julian Slowik dhe sonte do te jete kenaqesia jone t’ju ushqejme. Gjate oreve ne vijim ju do te gelltisni, vaj, kripe, sheqer, proteina, bakterie, fungi, kafshe dhe bime te ndryshme, dhe ndonjehere, ekosisteme te tera. Por dua t’ju lutem per dicka. Vetem nje gje. Mos hani. Shijoni, kenaquni, konsiderojeni cdo kafshate qe e vendosni brenda gojes suaj, jini te vetedijshem. Mos hani! Menuja jone eshte shume e cmuar per kete. Dhe shikoni rreth jush, ja tek jemi mbi kete ishull, pranojini te gjitha dhe falni. Pjata jone e pare quhet “ishulli”. Mbi pjaten tuaj ka bime nga perreth ishullit vendosur mbi shkembinj nga bregu, te mbuluar ne uje deti thuajse te ngrire, te filturar i cili do t’i jape arome pjates teksa ajo shkrin. Ja se cfare duhet te mbani mend rreth kesaj pjate. Ne njerezit ne kete ishull nuk jemi te rendesishem. Ishulli dhe ushqyesit qe ai ofron ekzistojne ne gjendjen e tyre me te persosur pa qene nevoja qe ne t’i mbledhim apo manipulojme apo t’i tresin ato. Cfare ndodh brenda kesaj dhome eshte e parendesishme krahasuar me ate qe ndodh jashte, ne natyre, ne toke, ne uje, ne ajer. Ne s’jemi asgje vecse nje nanosekonde e frikesuar. Natyra eshte e pakufishme. Shijojeni!
Fragment nga Filmi, “The Menu” (Menuja), 2022, regjia Mark Mylod
Perzgjodhi dhe perktheu Enkeleda Suti
