Narcizistit psikologjik i mungon, ose e ka shume te ulet, aftesine per te arsyetuar. Ai nuk di t’i krijoje marredheniet e ndersjellta ne cift. Ne pamje te jashtme ngjan pallua, porse nga brenda torturohet nga ideja e te qenit bibe. Megjithate mbivleresimi i tejskajshem i vetvetes e ben ta shohe partnerin me nenvleftesim, duke mos realizuar dot nje marredhenie te harmonishme. Pra, gjithnje marredhenia eshte e rrezikuar. Ne te gjitha llojet e lidhjeve narcizisti i njeh te tjetet jo ashtu sic jane, por ashtu sic paraqiten. Lufton per pushtet, pse kerkon te mposhte dobesite e tij; eshte “peshkaqeni” qe asgjeson koleget, miqte e te afermit dhe kete e ben pa asnje skrupull, sepse i mungon ndergjegja morale. Per shkak te pasigurise, sa me shume fiton pushtet, aq me shume trembet se mos e humbase. Pra eshte nje subjekt qe jeton keq, qe nuk e trajton mire veten (shpesh, tek ai, shfaqen prirje vetshkaterruese), qe s’mund t’i gezoje gjerat, pasi nuk eshte ne gjendje te krijoje marredhenie me to.
Shkeputur nga libri ‘Frike nga dashuria’, nga Giacomo Dacquino, Si te shmnagesh dhe kapercesh deshtimet ne dashuri, perkthyer nga Agim Doksanj, Phoenix, 2000
