Perjetesia mund te jete
Vetem nje lume
Nje kale i harruar
Dhe ftohja
E nje pellumbi te humbur
Sa per ate njeriun qe e largon vetveten nga njerezit, vjen era
Duke i thene tani atij gjera te tjera
Duke i hapur veshet
Dhe syte ndaj gjerave te tjera
Sot, une distancohem nga njerezit
Dhe vetem, ne kete hulline
Fillova te veshtroja lumin
Dhe pashe nje kale krejt vetem
Dhe degjova krejt i vetem
Ftohjen e
Nje pellumbi te humbur
Dhe era u afrua
Si dikush qe kalon aty ne krahe
Dhe me tha:
Perjetesia mund te jete
Vetem nje lum
Nje kale i harruar
Dhe ftohja
E nje pellumbi te humbur
Balada e asaj qe tha era
Nga Rafael Alberti
Perzgjodhi dhe perktheu Enkeleda Suti
Piktura, Saturni pasi ka ngrene (varianti i dyte), 2017, Zinni Veshi
