Duhet te jesh mendje dimri
Per te kundruar ngricen dhe deget
E pishave te veshura me bore
Dhe te kesh merdhire gjate ne te ftohte
Per te pare dellinjat e perkulura te akullit
Bredhat e pervijuar ne feksjen e larget
Te diellit te janarit, dhe te mos mendosh
Per asnje vuajtje ne zerin e eres
Dhe zerin e ca pak gjetheve
Qe eshte zeri i tokes
Plym me po ae ere
Qe fryn ne gjithefare djerrine
Per degjuesin, qe mban vesh ne debore
Dhe, pa qene asgje vete, kundron
Asgjene qe s’eshte aty dhe asgjene qe eshte
Poezia “Njeriu i bores”
Wallace Stevens
Perktheu Azem Qazimi
Shkeputur nga libri Helicon, e permuajshme letrare, Nr. 2, maj 2014, Zenit
Piktura, Nga Ekspozita Gjendje
@fatmirtufina
