Një shqiponjë zbret nga qielli i saj
E bardhë me kryeëngjëjt
Dhe ti më mban
Le të dridhen edhe pak më gjatë gjithë këto llamba
Lutu lutu për mua
Qyteti është metalik dhe është i vetmi yll
I mbytur në sytë e tu të blunjtë
Kur tramvajat rendin duke gufuar zjarr të zbehtë
Përmbi zogjtë që cicërojnë
DHE GJITHÇKA QË DRIDHET NË SYTË E TU TË ËNDRRAVE TË MIA
QË I PI NJË BURRË I VETMUAR
Nën flakë gazi të kuqe si një agim fallso
I veshur krahu yt ngrihet
Shihe folësin t’ia ngjisë gjuhën e tij dëgjuesve
NJË FANTAZMË KA KRYER VETVRASJE
Apostulli i pemës së fikuk varet dhe kalbet ngadalë
LE TA LUAJMË KËTË DASHURI DERI NË FUND
KËMBANAT ME OXHAQE TË PASTRA SHPALLIN LINDJEN TËNDE
Shih
Rrugët janë të kurorëzuara dhe palmat ecin
Drejt teje
Një mbrëmje
Guillaume Apollinaire
Përzgjodhi dhe përktheu Enkeleda Suti
