Nuk ke perse te jesh i mire.
Nuk ke perse te ecesh ne gjunjne
Neper shkretetire duke u penduar.
Duhet vetem ta lesh kafshezen e bute te trupit tend
Te dashuroje ate qe dashuron.
Tregome per deshperimin, tend dhe une do te te tregoj per timin.
Nderkohe bota vazhdon
Nderkohe dielli dhe guralecet e paster nga shiu
Po levizin neper peisazhE
Neper prerije dhe peme
Neper male dhe lumenj.
Nderkohe patat e egra, lart ne qiellin e paster blu,
Po kthehen serish ne shtepi.
Kushdo qe je, pavaresisht se sa i vetmuar,
bota i vetofrohet imagjinates tende
Te therret si patat e egra
Me ze te larte dhe te ngazellyer,
Serish dhe serish per te shpallur vendin tend ne familjen e gjerave.
Poezia ‘Patag e egra’, Mary Oliver
Perzgjodhi dhe perktheu Enkeleda Suti
Skulptura, Balerina 14 vjecare, 1880, Edgar Degas
