Paul Delvaux e pikturoi ‘Zgjimin e pyllit’ ne fund te viteve 1930, pas adoptimit te surrealizmit si nje gjuhe pamore per t’i dhene nje forme botes se tij te brendshme, te mbushur me kujtime dhe fantazi femijerore. Per kete pikture monumentale artisti ka transformuar nje episod te Udhetimit ne qender te tokes te Zhyl Vernit (1864), ne te cilen Profesori Otto Lidenbrock dhe nipi i tij Axel zbulojne nje pyll parahistorik thelle ne toke. Delvaux e vendos profesorin ne te majte, duke ekzaminuar nje shkemb ose nje fosil; pas tij qendron Axel i cili eshte tmerrsisht i ngjashem me vet artistin. Nen nje hene te plote, nje grup grash ne sfond shfaqen si automate, ne levizje mekanike dhe lakuriq. Ne plan te pare, disa figura kombinojne elementet njerezor me ato vegjetal; keto figura ambigue duken sikur meshirojne nje gjendje te lashte, te padiferencuar. Nje grua ne te djathte ne plan te pare dhe nje tjeter ne mes afer tokes, te dyja me veshje viktoriane mbajne nje llampe dhe perpiqen qe te ndricojne misterit te palekundur te skenes. Pavaresisht shumesise se figurave lakuriq dhe pershkrimit te tyre te detajuar, Zgjimi i pyllit ruan nje lloj largesie te shkeputur qe e shton edhe me tej efektin e saj te huaj dhe misterioze.
#pauldelvaux #delvaux #art #painting #surrealism #forest #beauty #enkeledasuti
