Cfare ndodh me castin kur ne kuptojme per here te pare se jemi te vdekshem?
Duhet te kete pasur nje cast, ne femijeri kur e kemi kuptuar se ne nuk vazhdojme pergjithmone. Kjo duhet te kete qene dicka therrmuese e stampuar ne kujtesen tone. E megjithate une s’mund ta kujtoj. Ne duhet te lindim me intuiten e vdekshmerise sone. Perpara se te dime fjalet per te, ne dalim te gjakosur dhe te gervishtur me dijen se per te gjitha busullat e botes ka vetem nje drejtim, ndersa koha eshte matesi i saj i vetem. Vdekja e ndjekur nga perjetesia. Me e keqia e te dyja boteve. Nje mendim i tmerrshem.
Nga Tom Stoppard
Piktura, Te zeza dhe te kuqe ne kafe, 1957, Mark Rothko
