POEZIPablo NerudaSONETI LXXXI - Nga Pablo Neruda

POEZI Pablo Neruda

SONETI LXXXI – Nga Pablo Neruda

By Enkeleda Suti

-

November 16, 2021

38

Dhe tani ti je e imja. Shplodhur me ëndrrën tënde në ëndrrën time.

Dashuria dhe dhimbja dhe puna duhet të flejnë që të gjitha, tani.

Nata kthen rrotat e saj të padukshme,

Dhe ti je e dëlirë përkrah meje si një thëngji në gjumë.

Askush tjetër, Dashuri, nuk do të flejë në ëndrrat e mia. Ti do të ikësh,

Ne do të ikim së bashku, përmbi ujërat e kohës.

Askuh tjetër nuk do të udhëtojë nëpër hije me mua,

VETËM TI, GJELBËRIM I PËRJETSHËM, DIELL I PËRJETSHËM, HËNË E PËRJETSHME.

Duart e tua tashmë i kanë hapur grushtet e tyre delikat

Dhe i kanë lënë shenjat e tyre të ëmbla të rrjedhin larg;

Sytë e tu u mbyllën si dy krahë gri, dhe unë lëviz

Pasi, ndoqa ujërat përmbytës që mban ti, që më marrin me vete.

Nata, bota, era vërtisin fatin e tyre.

Pa ty, unë jam ëndrra jote, vetëm kjo, dhe kjo është e gjitha.

SONETI LXXXI

Nga Pablo Neruda

Përzgjodhi dhe përktheu Enkeleda Suti

#art #photography #poetry #love #pabloneruda #enkeledasuti #gustavvigeland

Artikulli paraprak

SONETI XLIV – Nga Pablo Neruda

Artikulli tjetër

PËR MUA LUMTURIA ISHTE NDARJA E KËNGËS, LËVDIMI, MALLKIMI, VAJTIMI ME NJËMIJË SY. – Nga Pablo Neruda

PËRGJIGJU Anulo përgjigjjen

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Të fundit

Duhet të lexoni

Ti mund të pëlqesh gjithashtu:
Rekomanduar për ty