Është një vetmi e padurueshme. Të gjitha rrugët çojnë tek i njëjti qëllim: t’i komunikojmë të tjerëve atë që ne jemi. Dhe ne duhet të kalojmë nëpër vetmi dhe vështirësi, izolim dhe heshtje për të arritur përpara tek vendi i magjepsur ku mund të kërcejmë vallen tonë të ngratë dhe të këndojmë këngën tonë të vajtueshme – por në këtë kërcim apo në këtë këngë, përmbushen ritet më të lashta të vetëdijes sonë në vetëdijen e të qenit njerëzor dhe të besimit në një fat të përbashkët.
Nga Pablo Neruda
Përzgjodhi dhe përktheu Enkeleda Suti
