‘Unë jam një qenie e ngacmueshme që e kupton jetën lirikisht,
muzikalisht, në të cilën ndjenjat janë shumë më të fuqishme ses arsyeja. Unë
jam kaq shumë e etur për të mrekullueshmen saqë vetëm ajo që është e
mrekullueshme ka fuqi mbi mua. Çdo gjë që nuk mund ta shndërroj në diçka të
mrekullueshme, e lë të lirë, të ikë. Realiteti nuk më bën përshtypje. Unë besoj
vetëm në dehje, në ekstazi dhe kur jeta e zakonshme më prangos, unë arratisem,
në një mënyrë ose në një tjetër. Mjaft me mure.’ – Anais Nin