Unë jam korali.
Disa njerëz mendojnë se unë jam thjesht një shkemb.
Kur, në fakt, unë jam gjëja më e madhe e gjallë mbi këtë planet.
Unë jam aq i madh, sa mund të dallohem që hapësira.
Por edhe për sa gjatë?
Unë rritem që prej thuajse 250 milion vitesh.
Dhe pastaj, erdhën njerëzit dhe tani 1/5 e imja nuk është më.
Sigurisht, unë jetoj në fund të detit.
Dhe mund të mos më shikoni edhe aq shpesh.
Por ju keni nevojë për mua.
A e kuptoni që ¼ e jetës detare varet nga unë?
Unë jam fidanishtja e detit.
Peshqit e vegjël varen nga unë për ushqim.
Dhe për t’u fshehur nga peshqit e mëdhenj.
Pa, prit pak, kush i ha peshqit e mëdhenj?
E saktë.
Ju!
Unë jam fabrika e proteinave të botës.
Po ju e keni ngritur temperaturën e oqeanit dhe unë nuk jetoj dot më këtu.
Dhe kur stuhitë e mëdha dhe tcunamit gulçojnë nëpër oqean,
Unë jam kështjella juaj.
Megjithatë, ju më coptoni me dinamit,
Dhe më helmoni me cianid.
Epo, dëgjojeni këtë mendim të çmendur:
Mjaft më vratë.
Ndaluni!
Burimi: https://www.youtube.com/watch?v=lVMV3StvLCs&list=PL5WqtuU6JrnXjsGO4WUpJuSVmlDcEgEYb&index=10
Përzgjodhi dhe përktheu Enkeleda Suti
